Verbeter mij als ik geen gelijk heb, maar iedereen heeft behoefte aan een voldaan leven. Je wilt met plezier naar je werk gaan, je wilt graag je talenten benutten, je wilt in de buurt zijn van mensen die je lief hebt en je wilt graag je passies en hobby’s achterna.
Het heeft in mijn ogen te maken met het leiden van een authentiek leven. Alles en iedereen waar jij op dit moment mee te maken hebt, is gebaseerd op keuzes die jij in het verleden hebt gemaakt. Het zijn allemaal keuzes die gemaakt zijn om plezier te ervaren.
Er bestaat helaas ook een vorm van sociale druk. Een bepaalde druk die jouw authentieke persoonlijkheid in de weg staat. Ook voor dit leven heb jij gekozen, maar soms is dit niet gebaseerd om er zelf plezier mee te ervaren.
Als ik naar mijzelf kijk, vooral een paar jaar geleden, dan zie ik iemand die keuzes maakt waarbij ik er geen plezier uit kon halen. Vaak zijn het keuzes die gebaseerd zijn op het verwachtingspatroon van de maatschappij, ofwel maatschappelijk verantwoord gedrag.
Wat is bewijsdrang?
Het zijn allemaal keuzes die afstand nemen van mijn authenticiteit. Het zijn keuzes die mijn normen en waarden volledig uit de weg schuiven, allemaal om een bepaalde waardering te krijgen van het verwachtingspatroon dat de maatschappij ons oplegt.
Het grootste probleem dat je gaat ervaren is dat je rommelt met de authentieke jij. Je komt er achter dat het leven dat je leeft niet het leven is dat bij je past. Desondanks blijf je terugschieten in oude patronen en komt er een stukje bewijsdrang bij kijken.
Bij het begrip bewijsdrang denk ik aan 2 definities:
- De drang om te bewijzen dat je een hogere functie in je werk aankunt of dat je jezelf wilt laten zien bij jouw plaatselijke sportvereniging om op een hoger niveau uit te kunnen komen. Als dit op een gezonde manier gaat waarbij je veel persoonlijke verantwoordelijkheid voelt, dan staat dit jouw ontwikkeling niet in de weg.
- Je hebt echter ook een vorm van bewijsdrang waarbij je de waardering van de maatschappij wilt krijgen. Wat hier ook onder valt is dat je jezelf bewijst om een bevestiging van iemand te kunnen krijgen. Je wilt graag een bevestiging zodat de situatie minder lijkt dan dat het is, omdat je de confrontatie met jezelf niet wilt aangaan.
Daar waar je bij punt 1 jezelf gaat ontplooien. Daar loop je bij punt 2 continue terug in de oude patronen en word je telkens geconfronteerd met de ware jij. De ware jij die behoefte heeft aan authenticiteit. Hoe kun je authentiek worden als je niet met jezelf geconfronteerd wilt worden?
De hamvraag van de drang hebben om jezelf te bewijzen is..
Leef jij voor jezelf of voor een ander bij elke keuze en handeling die je gisteren hebt gemaakt of nu, over 5 minuten, morgen of over 6 jaar maakt?
Bewijsdrang = de vraag om bevestiging
Bewijsdrang geldt niet alleen omdat je de waardering van de buitenwereld wilt voelen, maar het is ook zeker omdat je de waardering voor jezelf wilt voelen.
Je vraagt in zekere zin om bevestiging van anderen zodat jij je eigen confrontatie goed kan praten. In mijn ogen is dat een verkeerde manier, omdat je dan jouw eigen confrontatie niet in de ogen aan durft te kijken.
Als jij jezelf te dik vindt en je spreekt dit continue uit aan andere mensen, dan hoop je misschien toch op de uitspraak: ‘’jij? Nee, joh.. dat valt wel mee!’’, waardoor je er een goed gevoel over krijgt.
Helaas blijf je dan in een vicieuze cirkel draaien. Het gaat er namelijk niet om wat anderen er van vinden. Het is belangrijker wat jij er van vindt. Het doet er namelijk niet toe hoeveel je weegt, maar het gaat erom of je er happy mee bent.
Als je er niet happy mee bent dan is het goed om de confrontatie met jezelf aan te gaan, zodat je aan jouw worsteling kunt gaan werken. Dit gaat natuurlijk niet alleen over dun of dik zijn, maar geldt ook bij andere worstelingen.
Jezelf bewijzen om je gewaardeerd te voelen
Niemand vind het leuk om afgewezen te worden of buitengesloten te raken in een bepaalde groep. Iedereen heeft behoefte (op zijn of haar eigen manier) aan persoonlijk contact met andere mensen.
Het probleem is echter dat we continue bezig zijn om de waardering te krijgen van de buitenwereld. We streven continue naar het leven wat in de lijn van de verwachtingspatroon ligt, dus:
- Als iedereen A zegt, zeggen weinig B. Kortom, als iedereen in jouw directe omgeving drugs gebruikt, dan wil je niet buitengesloten raken en leef je met de rest mee om het gevoel te hebben dat je er bij hoort.
- Je staat een uur voor de spiegel, want horen dat je er niet leuk uitziet of dat het uiterlijk wat je hebt een afknapper is, dat is voor niemand prettig. Ongetwijfeld dat velen er als Justin Bieber of Beyoncé uit willen zien. Helaas is dit vaak ook de maatstaaf geworden.
- Een foto op Instagram plaatsen en slechts 30 likes hebben is een goede reden om de foto weer te verwijderen, want je kunt niet aan je vrienden laten zien dat er ”weinig” interesse is geweest voor jouw foto.
- En nog ontelbaar veel voorbeelden die we kunnen opnoemen
Ik zal even 2 voorbeelden geven die betrekking hebben op mijn eigen leven..
Groot zijn, maar jezelf piepklein voelen
Een punt wat mijzelf kan fascineren is social media. Ik durf van mijzelf te zeggen dat ik het nu behoorlijk onder controle heb, maar eerder vond ik het belangrijk om een gelikt Instagram account te hebben.
Op momenten dat ik mij minder voelde en juist behoefte had aan een diepgaand gesprek, zocht ik de waardering op via de Instagram likes en alle leuke reacties die ik onder de foto kreeg. Ik liet aan de wereld zien dat mijn leven fantastisch was, maar diep van binnen voelde ik mij leeg en vond ik het oppervlakkig.
Ik kreeg voldoende dopamine shotjes in mijn hersenen waardoor mijn eigenwaarde weer omhoog werd gekrikt. Het nadeel is echter: het was een plezier op korte termijn, want de struggle waar ik vóór het plaatsen van de foto mee rondliep was niet opgelost.
Het was een bewijs naar mijzelf dat het hartstikke goed met mijzelf ging.
Jezelf een identiteit geven die je graag wilt zijn, maar die je misschien niet bent
Een ander voorbeeld is dat jij je sterk maakt voor een bepaalde identiteit, terwijl je dit niet als de ware jij kunt beschouwen. Vaak leef je een tijd vanuit de overtuiging dat het echt bij je past en het iets verteld over jouw identiteit, maar ik denk dat, als het niet bij je past, je daar hoe dan ook achter gaat komen.
Zo heb ik altijd geworsteld met het uitgaansleven. Iedereen in mijn omgeving ging op jonge leeftijd al naar de kroeg en van jongs af aan word je door de hele maatschappij gestimuleerd om hierin mee te gaan.
Ik kan mij goed voorstellen dat je de volgende uitspraken kent:
- ‘’Je bent nog jong, ga lekker feesten’’;
- ‘’Toen ik 21 was ging ik elk weekend naar de discotheek’’
- ‘’Ga leven, doe leuke dingen’’
- ‘’Young, wild & free’’;
- Doe eens lekker gek.
Bang voor afwijzing..
Het probleem voor mij is dat ik ben gaan geloven dat het bij het leven hoort. Als je jong bent hoor je te feesten, anders heb je echt iets gemist in de tienerjaren. Ik heb mij er toe gezet en daardoor maakte ik mij sterk om voor te komen als iemand die elk weekend wou gaan feesten.
Maar in werkelijkheid? Na 2, 3 jaar botste mijn hart met de gedachten die ik had over mijn identiteit. Daardoor kreeg ik langzamerhand het besef dat het iets is wat niet bij mij past.
Wat niet weet, wat niet deert (ik probeerde ook simpelweg dingen uit), maar ergens is het zonde van de energie die ik er in heb gestoken. Ik heb mij vaak lopen bewijzen naar de buitenwereld toe, omdat ik anders bang was dat ik als ‘’saai’’ werd bestempeld of werd buitengesloten.
Hoe ga ik mijzelf minder bewijzen?
De grote vraag van bewijsdrang blijft: ben je tevreden met jezelf? Als je niet tevreden bent met jezelf is het logisch te denken dat je waardering wilt krijgen van de buitenwereld. Het is daarom goed om diepgaand je situatie te interpreteren.
Als jij continue energie steekt om jezelf te bewijzen in groepsverband, dan kun jij jezelf hele kritische vragen stellen. Misschien mis je wel diepliggende sociale contacten, voel jij je eenzaam of voel jij je buitengesloten door de groep waarin je zit.
Als jij innerlijk tevreden bent met een bepaald aspect in jouw persoonlijkheid, dan zal je nooit het gevoel hebben jezelf daarover te moeten bewijzen.
Je kunt je ook onzeker, gefrustreerd, boos, verdrietig, gespannen of verveeld voelen, maar toch een tevreden gevoel willen hebben en jezelf daarom te bewijzen voor anderen, maar ook zeker voor jezelf.
Want vergeet niet: bewijsdrang gaat niet alleen over jouw gedrag naar anderen, maar ook over jouw gedrag naar jezelf toe
Conclusie..
Verandering van jouw gedrag ligt altijd bij jezelf. Als jij jezelf continue wilt bewijzen, dan is er persoonlijk iets wat aan je knaagt. Om meer innerlijke rust te krijgen en je gevoel om jezelf te bewijzen los te laten, is het dus zaak dat je jouw eigenwaarde verhoogd.
Je mag blij zijn om wie je bent en het is heel waardevol om blij te zijn dat je elke dag bij jezelf mag zijn. Je mag kwetsbaar zijn en het is juist goed om de confrontatie met jezelf op te zoeken. Je hoeft jezelf ook niet te veroordelen, ook niet als je een bepaalde mate van bewijsdrang ervaart.
Probeer er dan met een afstand naar te kijken, beoordeel het en leef vervolgens weer je leven. Wees kritisch naar jezelf, maar trap jezelf niet helemaal de grond in. Ga op onderzoek uit naar jezelf en alle gedragspatronen die je hanteert.
En als je het even niet weet, stel dan de vraag: dat wat ik doe.. doe ik dat voor mijzelf of voor een ander? Als het voor een ander is, dan ben je er goed bewust van. En alleen bewustwording is al een goede vooruitgang.
Hoe meer je er over leert, des te meer je er voor kunt kiezen bij jezelf te blijven en schijt te hebben van wat anderen er van vinden.
Smeltende ijskappen, gekapte regenwouden, armoede, racisme, veel te veel plastic, verdeeldheid, depressiviteit, overgewicht, frustratie, boosheid, een hoog percentage vleesconsumptie, vluchtgedrag, een ongezond voedingspatroon, weinig verbinding met onze intuïtie, weinig kennis van de natuur, oorlogen, burn-outs en ga maar even door. We lijken de verbinding in veel opzichten volledig kwijt te raken.
Na jaren verontrustend kennis op te doen van al deze zaken is het tijd dat ik mijn hart laat spreken. Dit doe ik vanuit het diepe verlangen om de aarde te helpen. Er zijn veel vraagstukken op de wereld en ik geloof dat de globale vraagstukken worden opgelost als elk menselijk individu op de wereld aan zijn eigen gedrag, overtuiging en leefstijl gaat werken.
Als ik het heb over mijn roeping, dan heb ik er hier eentje gevonden. Ik wil mijn kennis delen en het verbreden om daadwerkelijk een collectief te bouwen die bewuster durft te leven. De wereld schreeuwt om verbinding en het is voor jonge generaties tijd om op te staan en wezenlijk een bijdrage te leveren aan onze mooie aarde. Meer dan ooit tevoren moeten we ons afvragen welke voetsporen wij willen achterlaten en ik ga dat avontuur graag met je aan.
Andere blogs die ik heb geschreven..
Misschien kun jij uit mijn andere blogs ook inspiratie halen:
