Hoe gezond is het vlees dat wij eten?

Vlees is volledig in onze voedingspatronen geïntegreerd. In de Schijf van Vijf wordt ons geadviseerd om een aantal keer per week vlees te eten. Kip, varkensvlees, rundvlees, eendenborsten en vele andere dieren liggen in de schappen in de supermarkt. Vlees op de pizza, tussen de wrap, op een broodje of naast de aardappelen.. het valt met vrijwel alles te combineren.

Ik geef eerlijk toe: tot op heden vind ik de smaak van vlees erg goed. Het geeft een bepaalde bite in een wrap of salade en vooral kip vind ik erg lekker. Persoonlijk ben ik geen fan van gourmetten of barbecuen, maar dat neemt niet weg dat vele andere mensen dit super lekker vinden. Het is echt iets Nederlands om in de zomer te gaan barbecuen met de familie of vrienden.

In mijn voedingspatroon op het moment van schrijven is echter veel veranderd. Steeds vaker en steeds bewuster kies ik ervoor geen vlees te eten. Ik vermijd het vlees in de supermarkt, bestel een groenteburger bij de Subway en eet af en toe een overheerlijke vegetarische salade in de plaatselijke horeca. Ik kan er eerlijk over zijn: ik heb het streven om helemaal te stoppen met vlees, maar ik vind dat best lastig.

Stoppen met vlees eten: hoe ga ik dat doen?

Stoppen met vlees eten lijkt gemakkelijk, maar ik vind het persoonlijk best lastig. Als ik in mijn eentje eten ga bestellen of eten ga koken weet ik de balans makkelijk te houden: ik koop en eet simpelweg geen vlees. Ik mis eigenlijk nooit de bite van het vlees en ik kan het gemakkelijk naast mij neerleggen. Als ik in mijn eentje ben is het geen eens een vraag of ik vlees ga eten.

In het gezelschap van andere mensen is het een ander verhaal. Mensen kennen mij als de persoon die, net als de meerderheid van de mensen, vlees eet. Dat is hartstikke logisch en daar is niks mis mee. Ik vind het alleen lastig om altijd in de oude patronen te vallen. Als er dit weekend een barbecue staat gepland, eet ik toch vlees. Als we besluiten eten te bestellen en ik ben in een gezelschap, bestel ik toch redelijk vaak vlees.

Waarom eet ik vlees, als ik eigenlijk geen vlees wil eten? Simpelweg omdat ik terugval in sociaal gedrag. Ik doe wat ik altijd deed, ik doe wat anderen op basis van wat ik deed van mij verwachten en zonder dat ik het door heb ligt er een stuk vlees op mijn bord. Ik ben nog aan het zoeken hoe ik door deze barrière kan komen.

De maatschappelijke confrontatie wanneer ik stop met vlees

Ik heb nooit abrupt besloten te willen stoppen met vlees. Ik kan met mijzelf leven als ik een stuk vlees eet, maar zie ook het belang om geen vlees te eten. Het is een stukje bewustwording die er bij mij is ingeslopen: zonder er heel veel moeite voor te doen eet ik in mijn eentje simpelweg geen vlees. Maar waarom wel in een gezelschap? Ik denk dat ik de maatschappelijke confrontatie lastig vind als ik zeg dat ik geen vlees meer eet.

Ik ben er zeker van dat het reacties gaat opleveren. Diep van binnen vind ik dat vervelend. Waarom kunnen we dit soort keuzes van andere mensen niet loslaten? Mensen vinden er iets van, mensen zeggen er iets van, ik ga weer twijfelen en heb vervolgens een biefstuk op mijn bord liggen. Heel langzaam begint het mij te irriteren. Wat dat betreft rommelen de mensen en ikzelf aan mijn eigen normen en waarden.

Ik ben mij ontzettend bewust van de keuze minder vlees te willen eten. Het is een hele natuurlijke keuze die er, zoals eerder gezegd, langzaam is ingeslopen. Steeds vaker dacht ik er over na en steeds vaker dacht ik in de supermarkt: ”nee, vandaag niet!”. Het is nooit abrupt of extreem geweest, maar altijd relaxt en weloverwogen.

De taboe op vegetariërs

Ik vind de taboe op vegetariërs niet meer van deze tijd. Op het moment van schrijven werk ik al 8 jaar in de horeca en ik heb menig verhalen over vegetariërs gehoord (waar ik zelf ook aan mee deed). Tegenwoordig lijkt de taboe wel minder te worden, maar het bestaat nog steeds. Vegetarische gasten worden soms afgedaan als: ”het is weer zo’n eentje” of ”wat een onzin, doe niet zo moeilijk” of andere veroordelende uitspraken.

Nogmaals, ik ben in deze geen moraalridder. Ik kan mij geen momenten herinneren dat ik zulke uitspraken heb gedaan, maar kan prima geloven dat ik het een keer heb gezegd. Dit soort uitspraken zijn over het algemeen ook uitspraken in het moment. Uitspraken op een drukke zaterdag met een vol terras. Diep van binnen hebben mensen nauwelijks een oordeel over de keuze van vegetariërs.

Toch zou ik willen dat de taboe volledig verdwijnt en ik ben er zeker van dat dit gaat gebeuren. Een menukaart zonder vegetarische gerechten is nauwelijks te vinden. Steeds meer mensen nemen het besluit te willen stoppen met het eten van vlees of vis en restaurants spelen daar uiteraard slim op in.

De taboe moet verdwijnen omdat ik vind dat het vaak(!) oordelen zijn zonder een argument. Je kunt terugvallen op uitspraken dat vlees eiwitten bevat en gezond voor je is en je kunt terugvallen op uitspraken dat veel dieren een goed leven hebben gehad, maar wie heeft jou dat verteld? Hoe kom je aan die informatie? Wat voor gevoel heb je diep van binnen?

Er komt een tijd dat mensen net als ik het vermoorden van dieren even erg zullen vinden als ze nu het vermoorden van mensen vinden.

Leonardo da Vinci

Hoe gezond is vlees?

Van jongs af aan wordt ons verteld dat vlees gezonde voeding is. Ik zou in dit principe kunnen geloven, maar wel onder 1 voorwaarde: het dier dat op ons bord ligt moet een kwalitatief leven hebben geleefd. Bij vele soorten vlees heb ik ernstig mijn twijfels over de kwaliteit en dit is niet alleen van belang voor het dier, maar ook van belang voor onze eigen gezondheid.

In de mensenwereld zou een kwalitatief leven een goede baan kunnen zijn. Of een mooi huis en een leuke auto. Of een goed gezelschap en een fijne relatie met de familie. Maar deze vorm van kwalitatief leven is niet het leven wat ik bedoel. Eigenlijk ligt het wat complexer en ik heb het idee dat veel mensen zich hier niet bewust van zijn.

Ik beschrijf daarom eerst 2 voorbeelden om vervolgens mijn twijfels over de kwaliteit van het vlees uit te leggen.

Even wat voorbeelden: kwalitatief eten = vers eten

Water uit een stromende beek in de bergen is gezonder dan water uit de kraan. Dit water stroomt langs rotsen en mineralen, wordt gezuiverd door de planten en staat voortdurend in contact met zonlicht. Kortom: het water is in het bezit van ongekend veel levenskracht. Als je dit water drinkt ondersteun en versterk je het lichaam.

Een komkommer, krop sla of munt dat rechtstreeks uit jouw achtertuin wordt geplukt is gezonder dan komkommer, sla of munt uit de supermarkt. Wederom zitten deze producten vol met zonlicht en bronwater en spelen conserveringsmiddelen geen rol. Het ontstaan van deze plantaardige voedselbronnen sluiten exact aan met de biologische functies van het lichaam.

Ik twijfel of vlees noodzakelijk voedsel voor een mens is. Desondanks geloof ik wel dat vers vlees ten allen tijden gezonder is dan vlees uit de supermarkt. Dat lijkt mij ook geen hogere wiskunde. Met vers vlees bedoel ik dus ook écht vers. Het vlees wordt in korte tijd gegeten nadat het is gedood.

Het vlees dat wij eten is niet vers

Ook al geloven wij dit wel en staat het netjes beschreven op de verpakking: het vlees dat wij eten is niet vers. Daar geloof ik niks van. Je kunt in deze vraagstukken namelijk afvragen wat de grens van vers eten is. Ik geloof dat de grens van vers vlees snel wordt gepasseerd en het daardoor niet meer van belang is om ons lichaam te voeden.

Wij gaan naast onze schoenen lopen en doen de dieren tekort door te zeggen dat het simpele wezens zijn. Net als de mens hebben dieren een ecologische functie op deze wereldbol. Dieren hebben emoties, familie, behoeftes en kunnen net als de mens blij worden van zonlicht, regenplassen en liefdevolle aandacht.

De meeste dieren zien nooit daglicht en brengen hun dag door in een krappe behuizing en in vreselijke omstandigheden om vervolgens op een wrede manier te sterven. Dieren worden gevoed met bewerkt voedsel om op een onnatuurlijke manier vetgemest te worden. Dieren krijgen ontzettend veel medicijnen, zonder uit te gaan van het natuurlijke zelfhelende vermogen (waar wilde dieren ontzettend begaafd in zijn).

Opgekropte emoties, angst, medicijnresten, een gebrek aan regie, zonlicht, vers voedsel en vers water is bij het doden van een dier niet op een magische manier verdwenen. Ik begin te geloven dat deze elementen in het vlees in de supermarkt en op jouw bord zitten verwerkt en uitgaande van deze theorie hoeven we niet te twijfelen over de voedingswaarde en de levenskracht van het vlees.

Waarom ziet het vlees er in de supermarkt vers uit?

In de supermarkt ziet het vlees er vers uit, maar wel duidelijk met de klemtoon op dat wat je met de ogen kunt ervaren. De opgekropte emoties en alle andere elementen die ik hierboven heb beschreven zijn onderdeel van het vlees dat wij eten. Maar daarmee heb ik nog niks gezegd over de hoeveelheid natriumnitraat dat in het vlees verwerkt zit.

Vlees wordt na de dood volledig overgenomen door allerlei soorten micro-organismen. Het vlees verkleurt tot een vieze, grijs/groene kleur. Dat is geen aantrekkelijke kleur om in de supermarkt te verkopen en daarom gebruikt de vleesindustrie giftige natriumnitraten om het vlees er rood en eetbaar uit te laten zien. Maar in feite is het vlees, hoe vers het er ook uit ziet, aan het rotten en is het erg giftig geworden.

Wat is de conclusie?

Los van mijn twijfels wil ik de waarheid over het belang van vlees in het midden laten. Dat doet er eventjes niet toe. Veel belangrijker is de aandacht op de giftige stoffen die in het vlees verwerkt zitten. Ik heb het over natrium, medicijnresten, bewerkt voedsel, maar ook over angst, gebrek aan zonlicht, gebrek aan zuiver voedsel, opgekropte emoties en ga maar even door.

In essentie zou vlees gezonde effecten kunnen hebben, maar dan wel in haar meest pure vorm. Ik geloof niet dat vlees puur is het als het wordt ingespoten met groeihormonen om de groei te stimuleren, zodat het versneld geslacht kan worden en het terug te vinden is in de schappen van de supermarkt.

Dus nee, op basis van deze theorieën geloof ik niet dat vlees gezond voedsel is en is het voor mij één van de redenen om het beperkte vlees dat ik op dit moment eet volledig uit mijn voedingspatroon te halen.

Waarom schrijf ik deze blog?

Heel misschien heb ik het al een keer verteld, maar ik val graag in de herhaling: mijn doelstelling is om bewustwording te creëeren. Wat jij met mijn theorieën gaat doen ligt volledig bij jezelf. Als jij dit complete onzin vindt en het voor jezelf goed kunt beargumenteren, prima! Hele dikke prima en ik heb daar alle respect voor. Deel het met de wereld en zorg wederom voor bewustwording.

Maar ik heb uit interesse besloten bepaalde patronen in het leven onder de loep te willen nemen. In plaats van elkaar na te praten en als een kudde achter elkaar aan te wandelen, kun je ook op onderzoek uit. Niet om de ”waarheid” bloot te leggen of mensen er mee te willen kwetsen, maar wel om rust in het systeem te creëeren en te leven op een manier dat goed en voldaan voelt.

Ik lees veel boeken, kijk veel documentaires en leer veel door naar mijn innerlijk geweten te luisteren. Door te luisteren naar de boodschappen van het lichaam. Wetenschappelijk kan ik niet altijd mijn theorieën onderbouwen, maar de theorieën die ik op school heb geleerd of op het nieuws lees kan ik evenmin wetenschappelijk onderbouwen.

Probeer de antwoorden in jezelf te vinden en creëer jouw eigen normen en waarden over elk aspect in het leven. Wat zou een reden kunnen zijn om vlees te blijven eten of om te stoppen met vlees? Geloof jij in de natuurlijke ondersteuning van vlees in het lichaam, of denk dat je het belastend is voor het lichaam? Zou 1 stuk vlees in de week genoeg kunnen zijn of wil je elke dag vlees eten?

Ik ben ontzettend benieuwd naar tegenargumenten, meningen, vragen, opmerkingen of welke vorm van reacties dan ook. Voel je niet aangesproken bij het lezen van deze blog en voel je ook niet bezwaard om een reactie te plaatsen. Ik ga geen verdeeldheid creëren, maar dat neemt niet weg dat er gediscussieerd mag worden. Met gezond verstand!

Smeltende ijskappen, gekapte regenwouden, armoede, racisme, veel te veel plastic, verdeeldheid, depressiviteit, overgewicht, frustratie, boosheid, een hoog percentage vleesconsumptie, vluchtgedrag, een ongezond voedingspatroon, weinig verbinding met onze intuïtie, weinig kennis van de natuur, oorlogen, burn-outs en ga maar even door. We lijken de verbinding in veel opzichten volledig kwijt te raken.

Na jaren verontrustend kennis op te doen van al deze zaken is het tijd dat ik mijn hart laat spreken. Dit doe ik vanuit het diepe verlangen om de aarde te helpen. Er zijn veel vraagstukken op de wereld en ik geloof dat de globale vraagstukken worden opgelost als elk menselijk individu op de wereld aan zijn eigen gedrag, overtuiging en leefstijl gaat werken.

Als ik het heb over mijn roeping, dan heb ik er hier eentje gevonden. Ik wil mijn kennis delen en het verbreden om daadwerkelijk een collectief te bouwen die bewuster durft te leven. De wereld schreeuwt om verbinding en het is voor jonge generaties tijd om op te staan en wezenlijk een bijdrage te leveren aan onze mooie aarde. Meer dan ooit tevoren moeten we ons afvragen welke voetsporen wij willen achterlaten en ik ga dat avontuur graag met je aan.